emr-i hak ölüm

" ne gelir elimizden insan olmaktan başka..." edip usta

CCCCC

"hayatin sessizliginden" notlar:

...

“...bütün gece bos beyaz kağıtların başında oturdum, kendi yalnızlığımla konuşmak için…

bir ayna , bir çocuk sesi, uzaklarda bir kent, bir ölü… yoldaşlarımdı.

...

3. kendini anlatmak…insanin kendi yalnızlığına saklanmış “ben”ini bulmak için sürdürdüğü ısrarcı bir söyleşi mi?

Bir masumiyet yitimi, ertelenmiş bir intihar, dünyaya karşı meydan okuma mi – senin gerçeğin karsısında benimki?

Özgürleşmemiz mi yoksa en eski tutsaklığımız mi?

...

Yalnızlığımın tam ortasından konuşuyorum, , ben ki yalnızlıktan daha uzun suren birşey tanımadım…

kendi dilimi konuşmaktan başka çarem yok, kendi ıssızlığımı , ki benim cehennemimde gerçek bir şey vardı

ve ona “başkaları ”diyemeyeceğim, "bu benim " diyeceğim..

zor bütün bu sözcüklerin , gürültülerin ortasında eğilmek ve dünyanın mırıltısına kulak vermek – çünkü konuşmaz dünya.

bu sesin serinletici bir soluk gibi içine dolmasını beklemek. .. en yakin karanlıktan daha yakin ışığa, saf, cılız ve ürkek ışığa bakmak,

yazma içinde her şeyin kaybolduğu yola koyulmak, acili toprağa ağlamak… geceyi çıkaramayan düşün peşinde, çoktan bir başka yere gitmiş olanın,

hiç doğmamış olanın peşinde, karanlıkta, el yordamıyla, belli belirsiz çağıran ama hep uzaklaşan, asla yanıtlanmayan sese doğru…

bu sese şimdilik “sen” diyeceğim ...

Aslı Erdoğan

11 Kasım 2010 Perşembe